شیوع و خصوصیات بالینی، آزمایشگاهی و سونوگرافیک اینسیدنتالومای تیروئید در جامعه شهری اصفهان در سال ۱۳۸۵

زمینه و هدف: به ندول تیروئید که در معاینه لمس نمی شود ولی در یکی از روشهای تصویربرداری یا جراحی کشف می شود، اینسیدنتالومای تیروئید گفته می شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین شیوع اینسیدنتالومای تیروئید و مشخصات بالینی و سونوگرافی آن در شهر اصفهان انجام شد.   روش تحقیق: در این مطالعه مقطعی، 2524 نفر به روش خوشه ای تصادفی از بزرگسالان مناطق مختلف شهر اصفهان انتخاب شدند و از آبان سال 1384 تا اردیبهشت سال 1385 در مرکز تحقیقات غدد توسط پزشک عمومی و در صورت داشتن مشکل توسط فوق تخصص غدد معاینه شدند. 2045 نفر معاینه نرمال داشتند که برای 234 نفر از آنها (150 نفر مرد و 84 نفر زن) به طور تصادفی سونوگرافی و آزمایش tsh و کنترل ید ادرار انجام شد.   یافته ها : در سونوگرافی از 234 نفر 31 نفر (2/13%) ندول داشتند. گروهی که در سونوگرافی ندول داشتند (گروه اینسیدنتالوما) مسن تر از گروه سالم بودند (4/12 ± 1/46 سال در برابر 1/12 ± 4/38 سال) (002/0 (p= . شیوع اینسیدنتالومای تیروئید در زنان بیشتر از مردان بود (19% در برابر 10%) (01/0 (p= . سابقه زایمان در زنان گروه اینسیدنتالوما بیشتر از گروه سالم بود (7/93% در برابر 8/58%) (001/0 (p= . سطح tsh در دو گروه اختلاف نداشت. میانه ید ادرار در گروه اینسیدنتالوما ( μg/dl 14 با محدوده 2-40) کمتر از گروه سالم ( μg/dl 20 با محدوده 8/1-42 بود (02/0= p ). اگرچه میزان ید ادراری در هر دو گروه در محدوده طبیعی بود. میانگین قطر ندول ها 43/3 ± 14/8 میلیمتر بود.   نتیجه گیری: شیوع اینسیدنتالومای تیروئید در جامعه مورد مطالعه، 2/13% بود که این میزان مشابه نتایج به دست آمده در سایر جوامع می‏باشد. افراد دارای اینسیدنتالومای تیروئید، مسن تر و بیشتر زن بودند و بیشتر سابقه زایمان داشتند.